(100.000 – 33.000 π.χ.)
Έχει βρεθεί ο πέτρινος πέλεκυς στο κτήμα του Παπαϊωάννου στη θέση σκίντο.
Ο πέτρινος πέλεκυς βρίσκεται στο Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας με αναφορά Ξηρόκαμπος
Απόσπασμα από την ιστορία Ελληνικού Έθνους Εκδόσεις Αθηνών Τόμος Α΄, σελ. 39.
Οι πρώτοι άνθρωποι στην Ελλάδα
Στην Πελοπόννησο
Ζωηρή όμως εικόνα του ζωικού κόσμου του Πλειστοκαίνου μας έδωσαν τα θαυμαστά παλαιοντολογικά ευρήματα της Μεγαλοπόλεως. Πρέπει να θεωρηθεί βέβαιο ότι δίπλα στα πελώρια θηλαστικά, τους μεγάλους ελέφαντες και τα άλλα ζώα, ζούσε τότε και ο άνθρωπος ως κυνηγός (υπάρχουν ενδείξεις για σύγχρονα εργαλεία ).
Ωστόσο, μόλις πριν από δέκα χρόνια μάθαμε για πρώτη φορά, ότι η Πελοπόννησος είχε ασφαλώς κατοικηθεί κατά το Ανώτερο Πλειστόκαινο : το 1960 βρέθηκαν τα πρώτα μέσα παλαιολιθικά εργαλεία στο δυτικότερο σημείο της Πελοποννήσου, λίγο ανατολικότερα από το Κάστρο Χλεμούτσι, μέσα σε γεωλογικό στρώμα (J. Servais).
Από το 1962 μια γαλλική αποστολή (υπό τον καθηγητή A.Leroi-Gourhan) ερεύνησε συστηματικά την παραλιακή περιοχή της Δυτ. Ήλιδος και Αχαΐας και βρήκε εκατοντάδες εργαλεία και απολεπίσματα της Μέσης Παλαιολιθικής σε θέσεις της περιοχής αυτής, από την Λακκόπετρα στα Βόρεια μέχρι το Κατάκολο στον Νότο.
Την διάδοση εξάλλου των μέσων παλαιολιθικών εργαλείων-και επομένως και του ανθρώπου – προς το εσωτερικό της Χερσονήσου έδειξαν έρευνες Γάλλων επίσης ειδικών σε μια θέση κοντά στο χωριό Βασιλάκι (Λυκούρεσι)της Ανατολικής Ήλιδος, παρά την οδό Ολυμπίας-Τριπόλεως κοντά στην κοιλάδα του Ερύμανθου.
Η νέα θέση απέχει 22 χιλιόμετρα από την θάλασσα και η τοπογραφική αυτή προώθηση προς το εσωτερικό πείθει για την ευρύτερη διάδοση της Μέσης Παλαιολιθικής και την πιθανή εξάπλωση της στο σύνολο της Πελοποννήσου.